پس از مرگ غازان‌خان به ايلخاني مغول در ايران رسيد. الجايتو نام ايراني محمد خدابنده را براي خود برگزيد. الجايتو پس از رسيدن به فرمان‌روايي، دستور به قتل آلافرنك پسر گيخاتو داد. او پسرش ابوسعيد را به فرمان‌روايي خراسان فرستاد. بعد از آن رعايت قانون اسلام و ياساي غازاني را الزام كرد. الجايتو شهر سلطانيه را به وجود آورد (اين كار را پپشتر پدرش ارغون آغاز كرده بود) و آن را پايتخت خوود قرار داد. او ديلم(گيلان) را كه با وجود گذشت پنجاه سال از برقراري ايلخانيان هنوز كاملا مطيع نشده بود فتح كرد، اما سپاهش در اين راه متحمل تلفات زيادي شد.

الجايتو نيز همچون ايلخانان پيشين براي كسب حمايت اروپاييان در برابر مملوكان مصر با پاپ نوشت و خواند داشت اما نتوانست در عمل كمكي از آنان براي جنگ با مصريان دريافت كند، سرانجام در سال ۷۱۲ ه.ق./ ۱۳۱۲ م. به تشويق گروهي از امراي ناراضي سوريه رهسپار موصل شد، از فرات گذشت و در كنار فرات، شهر رحبه‌الشام را به محاصره درآورد اما موفق به فتح آن نشد، اهل شهر در برابر مهاجمان سرسختانه مقاومت كردند و چون مغولان متحمل تلفات سنگين گرديدند و نيز آذوقه آنان تمام شده بود دست از محاصره شهر برداشتند و از طريق فرات مراجعت نمودند و بدين ترتيب تاريخ پنجاه ساله مبارزه مغولان و مماليك بر سر تصرف سوريه پايان يافت.

الجايتو كه در كودكي با نام مسيحي نيكولا تعميد يافته بود پس از چندي به آيين بودايي درآمد و سرانجام قبول اسلام كرد و پيرو مذهب ابوحنيفه گرديد، ظاهرا مناظره زشتي كه در حضور ايلخان بين فقهاي مذاهب حنفي و شافعي درگرفت در تغيير مذهب الچايتو به شيعه بي‌تاثير نبوده است. نمايندگان اين مكاتب فقهي آنچنان اتهامات زشت و ناروايي بر يكديگر وارد ساختند كه الجايتو از هردو رنجيده خاطر گشت.^[۱] پس از مناظره با علامه حلي و نظام‌الدين مراغه‌اي مذهب تشيع را اختيار كرد.الجايتو نخست دستور داد كه نامابوبكر، عمر و عثمان از خطبه‌هاي نماز جمعه و از سكه‌ها برداشته شود.الجايتو در سن سي و شش سالگي وفات يافت و پيكرش درسلطانيه به خاك سپرده شد.