بايدوخان نوادهٔ هولاكوخان و ششمين شاه ايلخانان در ايران بود. پس از مرگ چهارمين ايلخان مغول برادر او گيخاتو به سلطنت رسيد. بايدوخان در مقابل وي سر به شورش برداشت و امراي گيخاتو هم كه از او ناخرسندي داشتند او را در صحراي مغان فرو گرفتند و به بايدو تسليم كردند. بايدو هم به قتل او فرمان داد و خود در همدان به سلطنت نشست. سلطنت بايدو دوام بيافت و ضعف نفس خود وي و اعمال نفوذ بدخواهانهٔ امراء مانع از استحكام آن شد. او با شورش غازان پسر ارغون مواجه شد كه داعيهٔ فرمانروايي داشت. تلاقي دو سپاه كه در حدود مراغه روز داد، به صلح انجاميد (رجب ۶۹۴) اما چون امراء غازان، خاصه اميرنوروز، او را دوباره بر ضد بايدو تشويق به لشكركشي كردند، وي بار ديگر بر ضد ايلخان لشكر به آذربايجان آورد. بايدو كه طلب صلح بود، از جنگ خودداري كرد حتي از پيش لشكر غازان گريخت اما در نزديك نخجوان دستگير شد و به امر غازان به قتل رسيد (ذيالقعده ۶۹۴) سلطنت او فقط ۸ ماه طول كشيد.[۱]
نوع مطلب :
بايدو،
برچسب ها :